Monika Szwaja urodziła się 12 grudnia 1949 w Krobielewku; córka Teofila Szwai i Heleny z domu Zakrzewskiej.Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Szczecinie, następnie studiowała polonistykę na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W tym także czasie rozpoczęła pracę w Ośrodku Telewizyjnym w Szczecinie. Zajmowała tam różnorakie stanowiska: w laboratorium, jako asystentka reżysera montażu, dysponent, inspektor programu,
(...)
reporterka "Kroniki". W stanie wojennym uczyła polskiego i historii w szkole w Podgórzynie w Karkonoszach, następnie w Szczecinie. Zawsze ciągnęło ją do pracy w telewizji, gdzie wróciła w 1989 roku. Od 2002 postanowiła zrezygnować z pracy i zajmować się tylko pisarstwem.
"Zapiski stanu poważnego" są pierwszą powieścią Moniki Szwai (w druku ukazała się jako trzecia). Została napisana na konkurs ogłoszony przez Zysk i S-ka i otrzymała trzecią nagrodę..
Bohaterką książki jest trzydziestodwuletnia Wiktoryna Sokołowska. Jest reporterką telewizyjną realizującą programy o morzu i innej tematyce.
Wika jako kobieta stanu wolnego, poświęca się swojej pracy z pełnym oddaniem. Jednak od czasu do czasu zdarzają jej się krótkotrwałe romanse. Pewnego razu po wizycie u ginekologa okazuje się, iż jest w drugim miesiącu ciąży. Pech w tym, że nie wiadomo do końca kto jest ojcem jej dziecka. Podczas wakacji Wiki przeżyła w krótkim czasie dwa romanse, więc kandydatów jest dwóch. Pierwszy to długoletni znajomy i kolega po fachu Stanisław. Połączył ich przypadkowy sex podczas szkolenia reporterskiego.
Drugiego amanta Wika poznaje podczas rejsu jachtem, na który zostaje zaproszona przez córkę Kapitana Królika- Darię. Towarzystwo na statku jest zróżnicowane wiekowo- rodzina Królikiewicza, jego znajomi oraz znajomi dzieci i wnuków. To właśnie za pośrednictwem dwudziestodwuletniego Karola- wnuka kapitana poznaje Jarka. Czas spędzony na rozmowach i tańcu zbliża ich do siebie i lądują w hangarze w celu miłosnych uniesień. Po rejsie ich znajomość urywa się.
Wiki za namową przyjaciela z pracy Pawła, postanawia rozmówić się z dwoma domniemanymi kandydatami na ojca dziecka. Paweł twierdzi, iż ojciec powinien wiedzieć, iż będzie miał dziecko. Sokołowska załatwia sobie wyjazd służbowy do Warszawy i tam umawia się ze Stanisławem, który oczarowany jest takim przebiegiem sprawy. Wiki wyznaje mu, iż jest w ciąży być może z nim. Niestety Stanisław zaprzecza całej sytuacji. Wyznaje, że jest bezpłodny a córeczki, które ma zostały adoptowane.
Wiktoryna postanawia rozmówić się z drugim amantem. Niestety tu o spotkanie nie jest już tak łatwo. Musi ponownie wybrać się w rejs statkiem. Podczas podróży dowiaduje się, iż Jurek jest wraz ze swą narzeczoną, która nie odstępuje go a krok. Play palą a panewce i Wika musi obmyślić inny plan. Zdobywa numer Jurka i umawia się z nim na spotkanie w Cafe 22. Niestety tam też Juro zabiera swą narzeczoną. Pozostaje zastosować trzecie wyjście: poinformowanie telefoniczne o ciąży i prośba spotkania. Jarek przyjmuje do wiadomości to co usłyszał i prosi o czas do namysłu. Po kilku dniach kontaktuje się z Wiki informując ją, że się żeni a co do dziecka żadnych praw sobie nie rości.
W międzyczasie kwietnie afera szprotowa podczas, której Wiktoria poznaje przystojnego Tymona- rybaka, o którym pisze artykuł i realizuje program. Tymon oskarżony jest o połów ryb kutrami duńskimi i sprzedaż ich za granicę (przez co jak owo wykorzystuje polskie limity połowu). Współpraca zbliża obojga do siebie, jednak nikt nie chce wykonać pierwszego kroku.Kilkudniowa przerwa w kontaktach rzuca zakochanych sobie w ramiona. Wiki przepracowuje się i trafia do szpitala, wtedy Tymon odwiedza ją i zapewnia o swym uczuciu. Wszystko zaczyna się układać do czasu, gdy na horyzoncie pojawia się żona Tymona (od kilku lat są w separacji;on mieszka w Świnoujściu a ona w Szczecinie). Kobita udaje pokrzywdzoną, kochającą żonę aby podczas rozwodu wyciągnąć jak najwięcej pieniędzy od męża. Łakomstwo i chęć zemsty popycha ją do nagrywania rozmowy ze spotkania z Wiką. Niestety reporterka jest czujna i wyłapuje pułapkę, po czym łapie w nią samą uzurpatorkę i zabiera taśmę. Po części dzięki niej, ciąży i znajomemu sędziemu Tymon dostaje rozwód.
Wiki mimo wysokiej już ciąży przeprowadza w Telewizji Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy, która zyskuje wielkie poparcie. Stan zdrowia wskazuje, iż musi trochę zwolnić i odpocząć dla zdrowia dziecka i swojego. Niestety pełna energii i pomysłów bierze na siebie kolejne zadanie- Jubileusz Istnienia Szczecińskiej Telewizji. Mimo ciężkiej, dwugodzinnej pracy zapina wszystko na ostatni guzik. Każdy punkt programu wypada znakomicie, gdy jednak przychodzi czas na Wiktorię i jej wypowiedzi dzieje się coś niesamowitego. Dziennikarce zaczynają odchodzić wody jednak udaje jej się zakończyć swoją sekwencję po czym zostaje odwieziona do szpitala. Kamery towarzyszą jej do samego końca. Widzowie są świadkami (oczywiście nie dosłownie) narodzin nowego członka telewizji.
Książka kończy się zaręczynami Wiki i Tymona. Wika wyznaje: "Wychodzimy za Ciebie natychmiast- Wika i Maciuś" Powieść Moniki Szwai czyta się jednym tchem, niestety jednak czegoś w niej brakuje. Niektóre wątki są zbyt mało rozwinięte. Końcówka także zostawia wiele do życzenia. Spodziewałam się czegoś mocniejszego mimo to jednak polecam tym, którzy lubią lekką powieść z pozytywnym zakończeniem.
W książce bardzo raziła mnie postać głównej bohaterki. To, iż wdawała się w romansy, z którego powstało dziecko nie jest tak bolesne jak jej brak odpowiedzialności podczas ciąży. Często spotykamy się z wątkami, w których sięga po lampkę wina bądź szklankę piwa. Robi to notorycznie nie zważając jaki może mieć to wpływ na dziecko znajdujące się w jej łonie. Dobrze, że wokół niej kręcą się dobre duszę, które starają się ją odwodzić od spożywania alkoholu. Szczęście w tym, że dziecko mimo, iż rodzi się trochę przed czasem jest całkiem zdrowe.
Bohaterowie: Wiktoryna- główna bohaterka, dziennikarka telewizyjna Zula- ginekolog Krysia- kierowniczka w tv Paweł- operator kamery, kolega z pracy Wiki Marek- kolega z pracy Beret- kolega z pracy Kapitan Królikiewicz- właściciel statku, organizuje rejsy dla bliskich i znajomych.Ojciec Darii.
Daria- przyjaciółka Wici, córka kapitana Królika Karol- wnuk kapitana Królika Marcin- kolega Karola Jarek- kolega Karola, ojciec dziecka Wiktoryny Stanisław Górski- kolega po fachu (dziennikarz), przygody kochanek Wici Ewelina- właścicielka tawerny w wiosce na Wyspie Wolin Walery- mąż Pani Eweliny Tymon Wojtyński- przedsiębiorca rybacki, narzeczony Wiki; były mąż Ireny Irena- ex żona Tymona Mateusz- monter programów Henio- producent Państwo Sokołowscy- rodzice Wiktoryny Amelia- (Mela) siostra Wiki Krzysztof- szwagier Wiki Bartek - siostrzeniec Wiki Maciek- długoletni przyjaciel Wiki, po nim nadała imię swemu synowi; sympatyczny, miły i ułożony realizator programów Roch- współtwórca programu o morzu Pan Janek- właściciel Babcia Helcia- kobieta lekko po 80-tce zajmująca się gospodarstwem rolnym, powstał o niej reportaż Filip- redaktor- reżyser Ewka, Marta, Wiesiu, Jurek- współpracownicy w telewizji Pani Czesia i Pa Adam Karasie- właściciele leśniczówki, która odwiedziła Wiki z Tymonem.
Miejsca akcji: Szczecin Świnoujście Wyspa Wolin Warszawa Dania: Kopenhaga, Kalundborg, Arhus, Thyboron
"Zapiski stanu poważnego" są pierwszą powieścią Moniki Szwai (w druku ukazała się jako trzecia). Została napisana na konkurs ogłoszony przez Zysk i S-ka i otrzymała trzecią nagrodę..
Bohaterką książki jest trzydziestodwuletnia Wiktoryna Sokołowska. Jest reporterką telewizyjną realizującą programy o morzu i innej tematyce.
Wika jako kobieta stanu wolnego, poświęca się swojej pracy z pełnym oddaniem. Jednak od czasu do czasu zdarzają jej się krótkotrwałe romanse. Pewnego razu po wizycie u ginekologa okazuje się, iż jest w drugim miesiącu ciąży. Pech w tym, że nie wiadomo do końca kto jest ojcem jej dziecka. Podczas wakacji Wiki przeżyła w krótkim czasie dwa romanse, więc kandydatów jest dwóch. Pierwszy to długoletni znajomy i kolega po fachu Stanisław. Połączył ich przypadkowy sex podczas szkolenia reporterskiego.
Drugiego amanta Wika poznaje podczas rejsu jachtem, na który zostaje zaproszona przez córkę Kapitana Królika- Darię. Towarzystwo na statku jest zróżnicowane wiekowo- rodzina Królikiewicza, jego znajomi oraz znajomi dzieci i wnuków. To właśnie za pośrednictwem dwudziestodwuletniego Karola- wnuka kapitana poznaje Jarka. Czas spędzony na rozmowach i tańcu zbliża ich do siebie i lądują w hangarze w celu miłosnych uniesień. Po rejsie ich znajomość urywa się.
Wiki za namową przyjaciela z pracy Pawła, postanawia rozmówić się z dwoma domniemanymi kandydatami na ojca dziecka. Paweł twierdzi, iż ojciec powinien wiedzieć, iż będzie miał dziecko. Sokołowska załatwia sobie wyjazd służbowy do Warszawy i tam umawia się ze Stanisławem, który oczarowany jest takim przebiegiem sprawy. Wiki wyznaje mu, iż jest w ciąży być może z nim. Niestety Stanisław zaprzecza całej sytuacji. Wyznaje, że jest bezpłodny a córeczki, które ma zostały adoptowane.
Wiktoryna postanawia rozmówić się z drugim amantem. Niestety tu o spotkanie nie jest już tak łatwo. Musi ponownie wybrać się w rejs statkiem. Podczas podróży dowiaduje się, iż Jurek jest wraz ze swą narzeczoną, która nie odstępuje go a krok. Play palą a panewce i Wika musi obmyślić inny plan. Zdobywa numer Jurka i umawia się z nim na spotkanie w Cafe 22. Niestety tam też Juro zabiera swą narzeczoną. Pozostaje zastosować trzecie wyjście: poinformowanie telefoniczne o ciąży i prośba spotkania. Jarek przyjmuje do wiadomości to co usłyszał i prosi o czas do namysłu. Po kilku dniach kontaktuje się z Wiki informując ją, że się żeni a co do dziecka żadnych praw sobie nie rości.
W międzyczasie kwietnie afera szprotowa podczas, której Wiktoria poznaje przystojnego Tymona- rybaka, o którym pisze artykuł i realizuje program. Tymon oskarżony jest o połów ryb kutrami duńskimi i sprzedaż ich za granicę (przez co jak owo wykorzystuje polskie limity połowu). Współpraca zbliża obojga do siebie, jednak nikt nie chce wykonać pierwszego kroku.Kilkudniowa przerwa w kontaktach rzuca zakochanych sobie w ramiona. Wiki przepracowuje się i trafia do szpitala, wtedy Tymon odwiedza ją i zapewnia o swym uczuciu. Wszystko zaczyna się układać do czasu, gdy na horyzoncie pojawia się żona Tymona (od kilku lat są w separacji;on mieszka w Świnoujściu a ona w Szczecinie). Kobita udaje pokrzywdzoną, kochającą żonę aby podczas rozwodu wyciągnąć jak najwięcej pieniędzy od męża. Łakomstwo i chęć zemsty popycha ją do nagrywania rozmowy ze spotkania z Wiką. Niestety reporterka jest czujna i wyłapuje pułapkę, po czym łapie w nią samą uzurpatorkę i zabiera taśmę. Po części dzięki niej, ciąży i znajomemu sędziemu Tymon dostaje rozwód.
Wiki mimo wysokiej już ciąży przeprowadza w Telewizji Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy, która zyskuje wielkie poparcie. Stan zdrowia wskazuje, iż musi trochę zwolnić i odpocząć dla zdrowia dziecka i swojego. Niestety pełna energii i pomysłów bierze na siebie kolejne zadanie- Jubileusz Istnienia Szczecińskiej Telewizji. Mimo ciężkiej, dwugodzinnej pracy zapina wszystko na ostatni guzik. Każdy punkt programu wypada znakomicie, gdy jednak przychodzi czas na Wiktorię i jej wypowiedzi dzieje się coś niesamowitego. Dziennikarce zaczynają odchodzić wody jednak udaje jej się zakończyć swoją sekwencję po czym zostaje odwieziona do szpitala. Kamery towarzyszą jej do samego końca. Widzowie są świadkami (oczywiście nie dosłownie) narodzin nowego członka telewizji.
Książka kończy się zaręczynami Wiki i Tymona. Wika wyznaje: "Wychodzimy za Ciebie natychmiast- Wika i Maciuś" Powieść Moniki Szwai czyta się jednym tchem, niestety jednak czegoś w niej brakuje. Niektóre wątki są zbyt mało rozwinięte. Końcówka także zostawia wiele do życzenia. Spodziewałam się czegoś mocniejszego mimo to jednak polecam tym, którzy lubią lekką powieść z pozytywnym zakończeniem.
W książce bardzo raziła mnie postać głównej bohaterki. To, iż wdawała się w romansy, z którego powstało dziecko nie jest tak bolesne jak jej brak odpowiedzialności podczas ciąży. Często spotykamy się z wątkami, w których sięga po lampkę wina bądź szklankę piwa. Robi to notorycznie nie zważając jaki może mieć to wpływ na dziecko znajdujące się w jej łonie. Dobrze, że wokół niej kręcą się dobre duszę, które starają się ją odwodzić od spożywania alkoholu. Szczęście w tym, że dziecko mimo, iż rodzi się trochę przed czasem jest całkiem zdrowe.
Bohaterowie: Wiktoryna- główna bohaterka, dziennikarka telewizyjna Zula- ginekolog Krysia- kierowniczka w tv Paweł- operator kamery, kolega z pracy Wiki Marek- kolega z pracy Beret- kolega z pracy Kapitan Królikiewicz- właściciel statku, organizuje rejsy dla bliskich i znajomych.Ojciec Darii.
Daria- przyjaciółka Wici, córka kapitana Królika Karol- wnuk kapitana Królika Marcin- kolega Karola Jarek- kolega Karola, ojciec dziecka Wiktoryny Stanisław Górski- kolega po fachu (dziennikarz), przygody kochanek Wici Ewelina- właścicielka tawerny w wiosce na Wyspie Wolin Walery- mąż Pani Eweliny Tymon Wojtyński- przedsiębiorca rybacki, narzeczony Wiki; były mąż Ireny Irena- ex żona Tymona Mateusz- monter programów Henio- producent Państwo Sokołowscy- rodzice Wiktoryny Amelia- (Mela) siostra Wiki Krzysztof- szwagier Wiki Bartek - siostrzeniec Wiki Maciek- długoletni przyjaciel Wiki, po nim nadała imię swemu synowi; sympatyczny, miły i ułożony realizator programów Roch- współtwórca programu o morzu Pan Janek- właściciel Babcia Helcia- kobieta lekko po 80-tce zajmująca się gospodarstwem rolnym, powstał o niej reportaż Filip- redaktor- reżyser Ewka, Marta, Wiesiu, Jurek- współpracownicy w telewizji Pani Czesia i Pa Adam Karasie- właściciele leśniczówki, która odwiedziła Wiki z Tymonem.
Miejsca akcji: Szczecin Świnoujście Wyspa Wolin Warszawa Dania: Kopenhaga, Kalundborg, Arhus, Thyboron